به نظر شما یکی از دلایل گرایش روانشناسان به این رشته میتواند ارضای یک حس کنجکاوی کودکانه سرکوب شده برای اگاهی باشد؟ البته این به معنی فعالیت ناپخته یا کودکانه برای روانشناسان به معنای واقعی مجرب و حرفه ای نیست!و ایا نمیشود گفت ممکن است این تمایل به فعالیت در این حوزه که در نهایت باعث ارایه مشاوره و کمک حال روانی به دیگران میشود نوعی مکانیزم است برای فراموش کردن و سرکوب حس نیازمند بودن خود درمانگر برای دریافت کمک؟اگر تحلیلی دیگر دارید به اشتراک بگذارید!البته تمام این موارد فقط یک پرسش است نه نتیجه گیری!
✅(جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد این محصول اموزشی روی ایکون ذیل کلیک کنید)
[button style=”btn-danger” url=”https://ravancall.com/product/%d9%85%d8%aa%d8%af-%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86%db%8c-%d9%86%d9%88%db%8c%d9%86%d8%8c-%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%ae%d8%aa%d9%84%d8%a7%d9%84-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b1%d9%88%d8%a7%d9%86/” target=”_blank” size=”btn-lg” block=”btn-block”]مشاهده محصول آموزشی[/button]
