نشانه های جسمانی آنروکسیافقدان قاعدگی و یا دوره‌های قاعدگی بسیار نامنظم در خانم‌هادمای پایین بدنفشارخون پایینتورم بدنزبر شدن، خشک شدن و ترک خوردن پوستشکننده شدن ناخن‌هاسرد و کبودشدن دست‌ها و پاهاریزش موروییدن موهای کرک مانند بر روی تنه، دست، پا و صورت
آخرین نکته مهمی که نباید در مورد این اختلال از قلم بندازیم اشتهای این افراد است. برخلاف نام آن، بی‌اشتهایی عصبی، فرد مبتلا کاملاً از اشتهای طبیعی برخوردار است. تنها در مراحل بسیار پیشرفته این اختلال ممکن است بی‌اشتهایی را مشاهده کنید.
درنتیجه فردی که به آنروکسیا مبتلا است کاملاً گرسنه می‌شود اما تا نهایت توان خود در برابر این احساس مقاومت می‌کند. مشغولیت ذهنی شدید با غذا نیز از همین مقاومت ناشی می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهند که افراد عادی نیز بعد از گرسنگی کشیدن زیاد یا گرفتن رژیم‌های غذایی بسیار سخت، به همین میزان با غذا درگیری ذهنی پیدا می‌کنند.
پرخوری عصبی (بولیمیا)
پرخوری عصبی یکی دیگر از انواع اختلالات خوردن است و گاهی آن را سندروم پرخوری نیز می‌نامند اما در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ میان مردم به بیماری مانکن‌ها معروف بود.
مشخصه اصلی این اختلال پرخوری بسیار زیاد همراه با رفتارهای تصفیه‌ای است. فرد مبتلا ممکن است در عرض دو ساعت به‌اندازه کالری موردنیاز برای ۵ روز یک فرد عادی، غذا بخورد. در زمان پرخوری معمولاً این افراد تمایل دارند غذاهایی شیرین و دارای بافت نرم مانند کیک، بستنی، دونات و … بخورند چراکه در این زمان غذا را بسیار سریع و باکم ترین مقدار جویدن فرومی‌برند.
درست مانند آنروکسیا افراد مبتلابه بولیمیا نیز از چاق شدن وحشت دارند به همین دلیل بعد از هر دوره پرخوری احساس گناه شدید، نفرت از خود به همراه سیری آزاردهنده‌ای پیدا می‌کنند که آن‌ها را به سمت رفتارهای تصفیه‌ای می‌کشاند.
استفراغ کردن عمدی شایع ترین نوع رفتارهای تصفیه‌ای در میان این افراد است. تخلیه کردن این حجم از غذای خورده شده علاوه بر برطرف کردن احساس ناخوشایند سیری، آن‌ها را از احساس گناه شدید رها می‌کند. غافل از این‌که استفراغ کردن تنها می‌تواند از جذب شدن نیمی از کالری‌های مصرف‌شده جلوگیری کند؛ به همین دلیل معمولاً لاغر شدن و کاهش وزن در افراد مبتلابه پرخوری عصبی مشاهده نمی‌شود.
رفتارهای پرخوری چگونه است؟
پرخوری‌های این افراد ممکن است ۱ تا ۳۰ بار در هفته اتفاق بیفتد. فرد به‌طور ناگهانی احساس تنش و بی‌قراری شدید می‌کند و نیاز شدیدی به خوردن غذاهای منع شده -غذاهای پرکالری و با قند زیاد هستند که خوردنشان در رژیم‌های لاغری ممنوع است- حس می‌کند و هنگامی‌که شروع به خوردن می‌کند نمی‌تواند دست از خوردن بردارد.
قطعاً این خوردن انفجاری احساس تنش اولیه فرد و اجبار برای خوردن را کاهش می‌دهد. این رهایی می‌تواند تا حدی لذت‌بخش باشد اما احساس شرم، گناه، افسردگی و ترس از چاق شدن گریبان فرد را می‌گیرد.
رفتارهای پرخوری در اکثر مواقع پنهانی و مخفیانه انجام می‌شود؛ زیرا برای این افراد خشنود کردن دیگران، جذاب بودن برای آن‌ها و داشتن روابط صمیمانه اهمیت دارد. آن‌ها از انجام دادن رفتارهای پرخوری خود خجالت می‌کشند.
رفتارهای تصفیه‌ای
رفتارهای تصفیه، شامل استفراغ کردن/ مصرف ملیّن‌ها/ مواد ادرارآور و استفاده از روده شورها (دستگاه تنقیه)، بعد از هر دوره پرخوری انجام می‌شود. فرد در هر دوره پرخوری تا جایی که می‌تواند غذا می‌خورد. آن‌قدر که احساس سیری بسیار شدید و ناخوشایند باعث آزار او شده، ناراحتی جسمانی شدید برایش ایجاد می‌کند.
رفتارهای تصفیه‌ای در لحظه باعث می‌شود که فرد از فشار سیری و احساس گناه رهایی پیدا کند اما در طولانی‌مدت یک چرخه‌ی معیوب ایجاد می‌کند که درنهایت به تشدید این اختلال می‌انجامد. استفراغ‌های مکرر در طولانی‌مدت باعث می‌شود احساس گرسنگی فرد بیشتر شود که این مسئله نیز به‌نوبه خود پرخوری‌ها را می‌افزاید و افزایش پرخوری باعث زیادشدن رفتارهای تصفیه‌ای می‌شود. این چرخه همین‌طور ادامه می‌یابد و منجر به احساس ناتوانی و نفرت شدید از خود می‌شود.
تفاوت بولیمیا و آنروکسیا (نوع پرخوری – تصفیه)
همان‌طور که می‌بینید نوع پرخوری – تصفیه در آنروکسیا و بولیمیا یک‌جور تعریف‌شده‌اند. پس چیزی که این دو اختلال را از یکدیگر مجزا می‌کند وزن افراد است.
پیش‌ازاین نیز گفتیم که فرد مبتلابه آنروکسیا وزنی کم‌تر از حد نرمال دارد اما در بولیمیا، وزن فرد طبیعی است و ظاهر او یا سایز بدنش چیزی در مورد اختلالش فاش نمی‌کند.
نشانه‌های جسمانی بولیمیادر مقایسه با تمام خانم‌هایی که مبتلابه آنروکسیا هستند فقط نیمی از زنان مبتلابه بولیمیا فقدان قاعدگی یا دوره‌های بسیار نامنظم قاعدگی را تجربه می‌کنند.استفراغ‌های مکرر باعث می‌شود دندان‌ها و لثه به‌طور دائم در معرض هیدروکلریک اسید (اسید معده) قرار گیرد. محیط دائماً اسیدی دهان مشکلات جدی برای این افراد ایجاد می‌کند. ممکن است مینای دندانشان از بین برود یا دندان‌های خود را از دست دهند.
کمبود پتاسیم نیز یکی دیگر از عوارض استفراغ‌های مکرر یا اسهال مزمن (در اثر مصرف ملیّن‌ها) است. سطح پایین پتاسیم به ضعف، اختلال روده، بیماری‌های کلیوی و آسیب‌های قلبی منجر می‌شود.
داشتن وزن نرمال و رسیدن به‌تناسب اندام برای کارکرد بهینه بدن ضروری است. علت اصلی لاغر شدن نیز همان است. خود را لاغر می‌کنیم تا به‌تناسب اندام برسیم، میزان چربی بدن خود را در حد مطلوب نگه‌داریم و به‌سلامتی دست پیدا کنیم. لاغر و لاغرتر شدن ما را تنها از این هدف دور می‌کند. “لاغری با سلامتی برابر است” تنها یک شعار بی‌اساس است. لاغر بودن را ارزش ندانیم.
✅(جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد این محصول اموزشی روی ایکون ذیل کلیک کنید)
[button style=”btn-danger” url=”https://ravancall.com/product/%d9%be%da%a9%db%8c%d9%80%d8%ac-%d8%a2%d9%85%d9%88%d8%b2%d8%b4-%d8%b4%d8%ae%d8%b5%db%8c%d9%80%d8%aa-%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%d9%80%db%8c/” target=”_blank” size=”btn-lg” block=”btn-block”]مشاهده محصول آموزشی[/button]
