اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان

اختلال یا ناهنجاری جنسی پدوفیلیا یکی از انواع اختلالات خطرناک روانی است که گاهی موجب مرگ قربانی می‌شود. عواملی مانند ژنتیک، تفاوت در ساختار مغزی، نوسانات هورمونی، تجربیات دوران کودکی و آسیب‌های مغزی منجر به ایجاد این اختلال در برخی افراد می‌شوند. در این اتفاق ناخوشایند که متأسفانه در سراسر جهان درحال وقوع است، کودکان مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرند. کودک آزاری یا بچه‌خواهی که به اشکال مختلفی ازجمله بد رفتاری روانی، جسمی و جنسی ظهور پیدا می‌کند ممکن است برای همه کودکان یا نوجوانان اتفاق افتد، بنابراین والدین باید نسبت به این اختلال آگاهی‌های لازم را داشته باشند و کودکان خود را با انجام به‌موقع تربیت جنسی، از این خطر محفوظ نگهدارند.

همه افراد در جامعه لازم است نسبت به شناسایی علائم اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان جدیت داشته باشند تا از بروز خطرات احتمالی جلوگیری نمایند. هرچند که پدوفیلیا به‌صورت گسترده با کودک آزاری همراه است اما، لزوماً به کودک آزاری ختم نمی‌شود. بسیاری از افراد هستند که به این اختلال دچارند و زندگی عادی و بدون آسیبی با اطرافیان خود دارند. درک و شناخت علائم این بیماری به تمام این بیماران کمک می‌کند تا زندگی آرام‌تر و بدون آسیبی را تجربه کنند.

اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان چیست؟ دربطن روان این بیماران چه می‌گذرد؟

اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان که از قدیم‌الایام وجود داشته است، یکی از انواع بیماری‌ها و انحرافات جنسی به‌حساب می‌آید که از دو قسمت Pedo به معنی کودک و Philia به معنی عشق تشکیل شده است. در این بیماری فرد مبتلا گرایشات شدید جنسی به کودکان زیر ۱۳ سال (نابالغ) دارد و تمایل دارد با آن‌ها وارد رابطه جنسی شود. مهمترین و شاخص‌ترین ویژگی‌های یک فرد پدوفیل وجود تمایلات نامتعارف به کودکان و ابراز علاقه رفتاری یا جسمی به آن‌ها محسوب می‌شود. شناخته شدن اختلال پدوفیلیا به‌عنوان یک ننگ اجتماعی سبب شده است تا بیماران این اختلال را انکار نمایند و تمایلی برای درمان آن نداشته باشند. طبق آمار حدود یک تا پنج درصد از کل جمعیت مرد در جهان به این اختلال گرفتار هستند و تنها بخش کوچکی از جمعیت زنان ممکن است پدوفیلی را تجربه نمایند.

تجربه نشان داده است حدود ۷۵ درصد قربانیان پدوفیل دختران نابالغ هستند که مورد تعرض جنسی قرار می‌گیرند. افراد پدوفیل هیچ تفاوت ظاهری با دیگران ندارند و حتی اشخاصی خوش‌برخورد و گرمی به نظر می‌رسند؛ اما در باطن این افراد افکار فانتزی‌ وجود دارد که سبب تحریک میل جنسی و ایجاد تمایلات جنسی خطرناک در آنان می‌شود. هرچند که این افراد به دلیل تفکرات و تمایلاتشان به کودکان دچار سرخوردگی و انزوا می‌شوند و در خود احساس شرم و گناه می‌کنند.

نشانه شناسی اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان بر اساس دی اس ام ؟

اختلالات شخصیتی بسیاری وجود دارد که توسط DSM شناسایی می‌شوند. آشنایی با علائم و استاندادرهای تشخیص این بیماری توسط دی اس ام به درمانگر کمک می‌کند تا بتواند اختلال را بهتر شناسایی کند و خدمات یا شیوه‌های درمانی بهتری به بیمار ارائه دهد. در تشخیص اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان حداقل باید بیمار ۶ ماه متوالی زیر نظر درمانگر باشد تا روانشناس اطمینان پیدا کند فرد به این اختلال دچار شده است.

براساس DSM نشانه‌ها و علائم پدوفیلی عبارتند از:

• داشتن تخیلات (فانتزی‌ها) و رفتارهای جنسی مکرر و شدید با کودکان نابالغ زیر ۱۳ سال به مدت حداقل ۶ ماه.
• داشتن انگیزه جنسی براساس ناراحتی‌ها یا اختلالات عملکردی اجتماعی، شغلی و…
• داشتن حداقل ۱۶ سال سن و سوء استفاده از کودکانی که حداقل ۵ سال از آن‌ها کوچکتر هستند.
• در برخی افراد پدوفیل دیده شده است این بیماران به همان اندازه که جذب کودکان می‌شوند به بزرگسالان نیز جذب می‌شوند. این افراد تمایلات جنسی خود در بزرگسالان را اغراق‌آمیز جلوه می‌دهند.

نشانه شناسی عمومی اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان در بطن فرهنگ عامه جامعه

افراد پدوفیل در بطن جامعه هیچ علائم و نشانه‌ای از خود نشان نمی‌دهند و اغلب مواقع تمایلی برای بیان اختلالات جنسی خود ندارند، به‌همین علت کودکان زیادی ممکن است در دام این بیماران گرفتار شوند. این افراد که هیچ تلاشی برای بهبودی خود نمی‌کنند ممکن است در جامعه به‌عنوان یک انسان ارزشمند ظاهر شده باشند. بنابراین هر پدر و مادر آگاه و دانایی وظیفه دارد تا کودک خود را با اصول تربیت جنسی آشنا کند و او را از خطرات احتمالی مطلع نماید. والدین علاوه‌بر آموزش مسائل جنسی به کودکان خود باید هر روز از فرزند خود سؤالاتی بپرسند و نسبت به افراد مرتبط با کودک خود اطلاعاتی به‌دست آورند.

همچنین اگر کودک درخصوص لمس نامناسب بدن خود با والدین صحبت نمود، هرگز آن را رد نکنند و به یاد داشته باشند عدم توجه به او ممکن است مشکلات و خطرات بزرگی را برایش ایجاد کند. در تمام جوامع و فرهنگ‌ها پدوفیلیا جرم و افراد مبتلا به اختلال پدوفیلیا مجرم شناخته شده‌اند. این بیماری خطرناک تأثیرات و پیامدهای ناگواری به‌همراه دارد، به‌همین علت علاوه‌بر مجازات فرد پدوفیل، به درمان او نیز باید توجه ویژه‌ای شود. هر فرد، خواه پدر یا مادر باشد و خواه هر موقعیت اجتماعی دیگری داشته باشد باید افراد مبتلا به پدوفیلیا را به مراجع قانونی یا اورژانس اجتماعی معرفی نماید تا علاوه‌بر فرزند خود، دیگر کودکان را نیز از آسیب‌های جدی حفظ نماید. پکیج تربیت کودک سالم از تولد تا نوجوانی ارائه شده توسط بنیاد روانکال ، را‌ه‌کارها و تکنیک‌های مهم و اصولی را در تربیت فرزندان در اختیار علاقمندان قرار می‌دهد. اساتید محترم می‌توانند این پکیج را از وب‌سایت روانکال کالج تهیه نمایند.

انواع اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان

بیماران مبتلا به پدوفیلیا انواع مختلفی دارند؛ برخی از این افراد تنها جذب کودکان می‌شوند و عده‌ای تمایل به ارتباط با افراد بزرگسال را دارند. همچنین در بین بیماران مبتلا به اختلال پدوفیلیا، افرادی هستند که علاوه‌بر تعرض جنسی به کودکان به برقراری رابطه با بزرگسالان نیز علاقه دارند. به‌طورکلی جنسیت در این بیماری دخیل نیست، هرچند که تعرض به دختران و قربانی شدن آن‌ها بیشتر از پسرها دیده شده است. اغلب بیماران پدوفیل علاقه دارند در خانه اسباب و وسایلی داشته باشند تا کودکان را به بهانه آن به خانه بیاورند و اعتماد آن‌ها را جلب نمایند. همچنین اغلب پدوفیل‌ها تمایل دارند با کودکان کار کنند و از این موضوع احساس خوبی به آن‌ها دست می‌دهد.

بیماران پدوفیل با ظاهری معقول و استفاده کلماتی مانند فرشته، معصوم، ناب و… سعی می‌نمایند خود را بی‌خطر جلوه دهند و کودکان را به خود جذب نمایند. همچنین این افراد علاقه‌ای به فعالیت با بزرگسالان ندارند و تمایل دارند با کودکان اوقات خود را بگذرانند، به‌همین علت است که کودکان به‌راحتی جذب این بیماران می‌شوند. بیشتر کودکانی که مورد آزار جنسی بیماران پدوفیل قرار می‌گیرند، معمولاً کودکان زیبا و مرفهی هستند که از لحاظ عاطفی مشکل دارند و میل شدیدی به توجه از خود نشان می‌دهند. همچنین این بیماران در زمان ازدواج تمایل دارند با فردی ازدواج کنند که فاصله سنی زیادی با او دارند.

سوء استفاده‌ها و آزارهایی که بیماران مبتلا به اختلال پدوفیلیا از خود نشان می‌دهند تنها به لمس بدن کودکان ختم نمی‌شود؛ بلکه رفتارهای ناهنجار دیگری که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌شود نیز در این افراد دیده می‌شود:

• داشتن انتظارات غیرمنطقی
• تهدید، تحقیر، توهین یا ترساندن کودک
• زورگویی، قلدری و نادیده گرفتن حریم شخصی کودک
• نشان دادن اندام جنسی به کودکان
• تجاوز و آمیزش جنسی، مقعدی، دهانی و واژینال
• برقراری تماس تلفنی، تصویری و هرگونه تعامل با هدف استفاده جنسی از کودک
• رابطه با محارم
• ختنه زنان
• قاچاق جنسی یا توزیع فیلم و عکس‌های مستهجن
• خود ارضایی با تصویر واقعی یا ذهنی کودکان

سبب شناسی اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان از منظر تربیتی، فرهنگی، اجتماعی و ژنتیکی

روانشناسان و محققین بسیاری در حوزه علم روانشناسی درخصوص چگونگی ابتلا به اختلال پدوفیلیا درحال مطالعه و پژوهش هستند. بروز تمایلات پدوفیلی در سن نوجوانی و هم زمان با ظهور تمایلات جنسی هر فرد اتفاق می‌افتد، بنابراین تشخیص اینکه فرد تمایلات پدوفیلی دارد یا تمایلات جنسی طبیعی دارد کمی دشوار است. دلایل و علل مختلفی می‌تواند وجود داشته باشد تا یک فرد به این بیماری مبتلا شود که وجود اختلالات ژنتیکی یکی از این علائم به‌حساب می‌آید. اما علاوه‌بر ژنتیک از منظر اجتماعی، تربیتی و فرهنگی نیز دلایل متعدد دیگری منجر به بروز این اختلال می‌شود، ازجمله این دلایل عبارتند از:

• وجود ارتباط بین هورمون‌های مردانه و رفتارهای مخفی و پرخاشگرانه افراد
• مورد تجاوز جنسی یا سوء استفاده جنسی قرار گرفتن فرد بیمار در کودکی
• وارد آمدن ضربه و ایجاد صدمه در ناحیه سر در این بیماران، در اسکن‌های مغزی این افراد قشر سفید مغز نسبت به دیگران کمتر دیده شده است.
• آموزش‌ها و مدل‌های یادگیری غلط از مسائل جنسی در کودکی و نوجوانی
• محروم بودن از تماس‌های جنسی و اجتماعی عادی که سبب ارضای خود از راه‌هایی غیرقابل قبول می‌گردد.
• وجود پریشانی، آسیب روانی اجتماعی و تمایلات فرد نسبت به انجام این عمل براساس نیازهای طبیعی

تشخیص افتراقی اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان

همه افراد در جامعه خصوصاً والدین همیشه نگران هستند که آیا تمام افراد پدوفیل خطرناک هستند و از خود رفتارهای ناهنجار نشان می‌دهند یا خیر؟ در اینجا باید گفت همه بیماران مبتلا به اختلال پدوفیلیا رفتار خطرناک از خود نشان نمی‌دهند. بهتر است برای تشخیص این بیماری، افراد تحت انجام تحقیقاتی قرار گیرند تا مشخص شود فرد تمایلات جنسی پدوفیلیک دارد یا نه. در این تحقیقات بررسی می‌شود این افراد براساس میل جنسی به کودکان عمل می‌کنند یا براثر هوس‌ها و تخیلات خود دچار پریشانی و مشکلات بین فردی می‌شوند. این دو معیار مهم فاکتورهای مهم تشخیص اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان به‌حساب می‌آید.

متخصصین علم روانشناسی معتقدند هیچ فردی مسئول تخیلات ذهنی خود نیست چراکه کنترل تخیلات انسان از عهده هر فردی خارج است، اما هر فرد مسئول اعمال و رفتار خود است. بنابراین در تمام جوامع و فرهنگ‌ها هرگونه عمل جنسی در رابطه با یک کودک اتفاق افتد، ممنوع و جرم به‌شمار می‌آید. پدوفیلیا که ممکن است یک بیماری مقطعی باشد یا یک بیماری مادام‌العمر، ممکن است توسط عواملی مانند عصبانیت، ناراحتی، اختلالات روانی و… در طول زمان تغییر کند.

در تشخیص افتراقی اختلال پدوفیلیا ابتدا مشخص می‌شود این افراد در کدام دسته از بیماران قرار می‌گیرند. آیا به برقراری ارتباط جنسی تمایل دارند و با لمس و دست‎درازی به کودک لذت می‌برند یا تنها در تخیلات و رؤیاهای خود به این رفتار فکر می‌کنند و لذت می‌برند. سپس باتوجه به این نشانه‌ها درمانگر به ارائه راه‌کارهای درمانی می‌پردازد.

آیا می‌توان از اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان جلوگیری کرد؟

متخصصین حوزه روانشناسی معتقدند نمی‌توان از اختلال پدوفیلیا جلوگیری کرد یا راه‌کار درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما می‌توان به این بیماران کمک کرد تا احساسات خود را مدیریت کنند و براساس آن عمل نمایند. درمانگران روانشناس و روانپزشک می‌توانند رفتارهای پدوفیلی را ازطریق دارو یا جلسات درمانی کاهش دهند و فرد را کمک نمایند تا احساسات خود را کنترل کند. روند درمانی این بیماران به‌صورت زیر انجام می‌گیرد:

 روان درمانی پدوفیلیا: روان درمانی افراد مبتلا به اختلال پدوفیلیا زمانی بهترین نتیجه را از خود نشان می‌دهد که بیمار با درمانگر همکاری‌ها لازم را انجام دهد. این بیماران باید در زمینه مهارت‌های اجتماعی و درمان سایر مشکلات خود مانند سوء مصرف مواد مخدر، افسردگی و… آموزش‌های کافی را ببینند. این بیماران درصورتی که رفتار مجرمانه از خود نشان دهند و دستگیر شوند ممکن است نسبت به درمان تأثیرپذیری کمتری داشته باشند. حبس بیمار چه کودک باشد و چه بزرگسال به مدت طولانی در زندان خواسته‌ها و تخیلات پدوفیلیک را تغییر نمی‌دهد. بنابراین بهتر است حبس این افراد با درمان همراه باشد تا بتوانند پس از آزادی از فعالیت‌های پدوفیلی در جامعه خودداری کنند.

دارو درمانی پدوفیلیا: در فرآیند دارو درمانی پزشکان متخصص از تزریق داروی «مدروکسی پروژسترون استات» به عضله استفاده می‌کنند که به‌عنوان هورمون زنانه در کنترل فعالیت‌های پدوفیلی مؤثر است، این دارو سطح تستوسترون و میل جنسی را در بیماران کاهش می‌دهد. در طی دوره درمان پزشکان با بررسی و انجام آزمایشات دوره‌ای اثرات این دارو را بر عملکرد کبد و میزان سطح تستوسترون خون اندازه‌گیری می‌نمایند تا میزان اثربخشی دارو را به‌دست آورند. درخصوص میزان تأثیر این دارو بر بیماران پدوفیل زن هنوز اطلاعات دقیقی در دسترس نیست، اما پژوهشگران در حال تحقیق و مطالعه در این زمینه هستند.

علاوه‌بر آمپول تستوسترون، داروهای ضدافسردگی که به‌عنوان مهارکننده‌های باز جذب سروتونین شناخته شده‌اند، در درمان اختلال پدوفیلیا ممکن است مفید باشد. این داروها می‌توانند میل جنسی را کنترل کنند و تخیلات را کاهش دهند، همچنین داروهای ضدافسردگی با ایجاد اختلال در نعوظ میل جنسی را کاهش می‌دهند. اغلب روانپزشکان معتقد هستند بیماران پدوفیلی در کنار دارو درمانی باید آموزش مهارت‌های اجتماعی را نیز دریافت نمایند تا پروسه درمان موفقیت‌آمیز و مؤثری را پشت سر بگذارند.

تفسیر اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان از منظر روانکاوی چیست؟

باتوجه به اصول روانکاوی تمام افراد دارای افکار، تخیلات و احساسات ناخودآگاهی هستند که اغلب در سنین کودکی تثبیت شده‌اند و اگر به ضمیر هوشیار منتقل شوند قابل درمان می‌شوند. همانطور که گفتیم ایجاد گرایش‌های جنسی خطرناک یا بروز اختلال پدوفیلیا ممکن است ریشه در آموزش‌های اشتباه یا رفتارهای غلط در کودکی فرد بیمار داشته باشد. بنابراین در جلسات درمانی به سبک روانکاوی، درمانگر تلاش می‌کند تا احساسات سرکوب‌ شده یا اشتباهی که در کودکی برای بیمار ایجاد شده است ظهور پیدا کند و با یکی از تکنیک‌های تعبیر خواب، تداعی آزاد یا انتقال توسط درمانگر بررسی و درمان شوند.

گاهی ممکن است بیمار به داشتن اختلالات جنسی و گرایشات اشتباه خود اعتراف نکند در این زمان، روان درمانگر با پخش فیلم‌های پورنوگرافی شدت اختلال را در بیمار مورد سنجش قرار می‌دهد. سپس در جلسات روانکاوی که معمولاً هفته‌ای یکبار برگزار می‌شود، درمانگر از رفتار اشتباه بیمار صحبت می‌کند و روانکاو در نقش قربانی میزان آسیبی که عملکرد ناهنجار بیمار دارد را به او بیان می‌کند. تعامل بین بیمار و درمانگر سبب می‌شود، بیمار به آسیبی که به قربانیان وارد می‌کند آگاه شود و به مرور زمان بتواند بر رفتار خود کنترل پیدا کند. به‌این ترتیب بیمار می‌تواند گناه و تقصیر خود را شناسایی کند و جایگاه اجتماعی خود را ارتقاء بخشد.

پکیج‌های مجموعه روانکاوی اتوکرنبرگ و جلسات روانکاوی با چالش مشکلات عاطفی در روابط، ارائه شده توسط روانکال کالج تکنیک‌های روانکاوی را مورد بررسی قرار داده است. روانشناسان گرامی، اساتید محترم و دانشجویان عزیز می‌توانند با تهیه این پکیج‌ها از تیم روانکال کالج اطلاعات گسترده‌ای در زمینه روانکاوی به‌دست آورند.

تفسیر اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان از منظر شناخت رفتار درمانی چیست؟

اغلب جلسات درمانی که درمانگران برای بیماران مبتلا به پدوفیلیا برگزار می‌کنند براساس تکنیک‌های شناختی رفتاری انجام می‌گیرد. در این جلسات درمانگر تلاش می‌کند تا بیمار منطقی یا غیرمنطقی بودن رفتار خود را تشخیص دهد و بر رفتار منفی خود غلبه کند. در فرآیند درمان شناختی رفتاری درمانگر به آموزش همدلی و تکنیک‌های کنترل فشار جنسی نیز تمرکز می‌نماید. مهمترین اقدامی که درمانگر در این جلسات انجام می‌دهد کمک به بیمار جهت جلوگیری از عود مجدد رفتارهای ناهنجار جنسی محسوب می‌شود.

همچنین درمانگر با استفاده از تکنیک CBT به بیمار کمک می‌کند تا تفکرات غلط پدوفیلی خود را مانند رضایت از کودکان و ارتباط جنسی غلط تصحیح کند و خودکنترلی، مسئولیت‌پذیری و همدلی را بیاموزد. بیمار در پایان جلسات شناختی رفتاری دیدگاهش درمورد روابط جنسی با کودکان تغییر می‌کند، می‌تواند افکار شهوانی خود را حذف کند، روابط سالم و ناسالم خود را بشناسد و دیگر رفتارهای پدوفیلی خود را کنترل نماید. اساتید محترم و روانشناسان گرامی می‎‌توانند با تهیه پکیج کامل درمان شناختی و رفتاری CBT همراه با جلسات مشاوره از وب‌سایت روانکال کالج درخصوص تکنیک درمان شناختی رفتاری در قالب جلسات درمانی اطلاعات مفیدی کسب نمایند. همچنین با تهیه پکیج الماس از روانکال کالج می‌توانند تمام آموزش‌های رشته روانشناسی اعم از تکنیک‌های شناختی رفتاری را به‌صورت تصویری  مشاهده نمایند.

تفسیر اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان از منظر عصب روانشناسی و ژن شناسی ؟ 

با تمام پژوهش‌ها و مطالعاتی که در زمینه اختلال پدوفیلیا انجام شده است، هنوز به‌صورت قطعی علل ایجاد این اختلال مشخص نشده است. تحقیقات اولیه نشان داده است احتمال ایجاد این اختلال دلایل عصبی و ژنتیکی دارد، محققانی که این عقیده را دارند، همواره درحال بررسی رابطه بالقوه بین هورمون‌ها و رفتارهای پرخاشگری و هورمون‌های جنسی مردانه هستند. همچنین برخی تحقیقات نشان داده است افرادی که در دوران کودکی با آسیب‌های مغزی تروماتیک روبه‌رو شده‌اند بیشتر در معرض این اختلال در بزرگسالی قرار می‌گیرند.

آمار نشان داده است مبتلایان به پدوفیلیا در دوران کودکی دو برابر میانگین آسیب‌های مغزی را متحمل شده‌اند و همچنین تفاوت‌های فیزیکی در مغز و هورمون‌های افراد مبتلا به پدوفیلیا نیز دیده شده است. شواهد به‌دست آمده از مطالعات انجام شده نشان می‌دهد وجود برخی ناهنجاری‌ها در بخش‌های مختلف مغز با تمایلات پدوفیلیک در ارتباط است. براساس این یافته‌ها تفاوت‌هایی بین لوب پیشانی و گیجگاهی مغز مشاهده شده است که بر مهار کمتر رفتار جنسی یا اختلال در پردازش میل‌های جنسی کمک می‌کند. همچنین این تفاوت‌ها در لوب تمپورال و ماده سفید مغز نیز مشاهده شده است. 

 تأثیر اختلال پدوفیلیا بر روی فرد و خانواده فرد مبتلا از منظر آسیب شناسی روانی؟

در پژوهش‌های انجام شده بیشتر کودکانی که در زندگی خود مورد بدرفتاری قرار می‌گیرند قربانی سوء استفاده‌های جنسی می‌شوند. حدود ۳۰ درصد این کودکان توسط یکی از اعضاء خانواده و ۶۰ درصد آن‌ها توسط بزرگسالانی که با آن‌ها آشنا هستند مورد تعرض قرار می‌گیرند. بنابراین تنها ۱۰ درصد کودکان قربانی توسط افراد غریبه مورد هدف قرار می‌گیرند. درنتیجه ممکن است فرد مبتلا به اختلال پدوفیلیا و کودک آزار معلم، مربی، همسایه، پرستار کودک یا اعضای خانواده مانند دایی‌ها، عموها، پدربزرگ‌ها، مادربزرگ‌ها و… باشند.

این افراد ظاهری مهربان و موجه دارند و اغلب با کارها و بازی‌هایی که کودکان به آن‌ها علاقه دارند، شکار خود را به دام می‌اندازند. بهتر است خانواده‌ها و خصوصاً والدین به کودکان خود توجه ویژه‌ای داشته باشند و در تربیت جنسی آن‌ها جدیت به خرج دهند. تجربه نشان داده است کودکانی که در محیط خانواده مورد بی‌توجهی و بی‌مهری قرار می‌گیرند بیشتر در معرض آزار جنسی هستند.

در رفتارهای ناسالم مبتلایان پدوفیلی قربانیان به شدت صدمه می‌خورد و مورد آسیب‌های جدی قرار می‌گیرند. اما درواقع خانواده فرد بیمار نیز به معنای واقعی متضرر می‌شود، چراکه با آشکار شدن رفتار فرد بیمار کل خانواده از لحاظ روانی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. والدین گرامی و روانشناسان محترم با تهیه پکیج امنیت جنسی کودکان و جلوگیری از تعرض جنسی به کودکان از بنیاد روانکال می‌توانند اطلاعات مهمی درخصوص رفتار افراد خطرناک جنسی به‌دست آورند و راه‌کارهای مفیدی برای امنیت جنسی کودکان خود بیاموزند.  

 راه‌حل‌های حمایت‌کننده برای خانواده و نزدیکان مبتلایان به اختلال پدوفیلیا

مسلماً مبتلایان به اختلال پدوفیلیا باید درمان شوند و درصورت اقدام به رفتارهای پرخطر تحت پیرگرد قانونی و مجازات قرار گیرند. اما مسئله مهم درخصوص درمان و کنترل این بیماران حمایت روانی خانواده محسوب می‌شود. بیمارانی که تمایل به تغییر و درمان داشته باشند، تأثیر بهتری از جلسات درمانی خود می‌گیرند. هرچند مبتلایان به پدوفیلی، اختلال خود و رفتارهای پرخطر خود را قبول ندارند و دائماً انکار می‌کنند، اما باید با حمایت خانواده و اطرافیان تحت درمان قرار گیرند تا اعتمادبه‌نفس و مقبولیت اجتماعی خود را به‌دست آورند. بهتر است خانواده‌های افراد مبتلا در جلسات درمان بیمار خود را همراهی نمایند، چراکه اغلب دلیل رفتار نادرست این بیماران رفتار نادرست و اشتباهات خانواده در کودکی فرد بیمار است.

بیمار پدوفیلی در جلسات درمان می‌آموزد تا مهارت‌های یک زندگی سالم و آزادانه را به‌دست آورد و احساس ارزشمندی و حال خوب را پیدا کند. فرد بیمار به تنهایی قادر نیست به این احساس رضایت‌مندی دست یابد، بلکه با حمایت خانواده در جلسات درمان و پیگیری تمرین‌های درمانگر در فواصل جلسات درمان می‌توانند زندگی سالم و آرامی را تجربه نمایند. 

 داستان زندگی مبتلایان به اختلال پدوفیلیا، چرا قربانیان جذب این افراد می‌شوند؟

افراد پدوفیل اغلب انسان‌های سخاوتمند و خوش‌برخوردی هستند که رفتارهایی کاملاً اجتماعی از خود نشان می‌دهند. این بیماران معمولاً فعالیت‌ها یا شغل‌هایی انتخاب می‌کنند که با کودکان در ارتباط باشند و اغلب سعی می‌نمایند رفتارهایی داشته باشند تا کودکان جذب آن‌ها شوند. به‌عنوان مثال ممکن است خود کودک نداشته باشند اما در خانه انواع اسباب‌ بازی‌ها و وسایل سرگرم‌کننده برای کودکان را داشته باشند تا از این طریق آن‌ها را به خود جذب کنند.

طبق آماری که قبلاً به آن اشاره شد، کودکانی که مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند از نزدیکان فرد بیمار هستند، به همین علت قربانیان هیچگاه تصور نمی‌کنند که ممکن است مورد آسیب قرار گیرند.  باتوجه به اینکه عملکرد این بیماران طبیعی و عادی است، خانواده‌ها باید تربیت جنسی کودکان را جدی گیرند و آن‌ها را نسبت به این خطرات آشنا کنند. به‌این ترتیب از احتمال بروز اتفاقات ناگوار و جبران‌ناپذیر جلوگیری خواهند کرد.

 خلاصه و جمع بندی

اختلال پدوفیلیا در بزرگسالان به‌عنوان یک کشش جنسی، کودکان نابالغ را بسیار تهدید می‌کند. این احساس که در آن برانگیختگی و ارضای جنسی بیمار به اشیاء، فعالیت‌ها یا موقعیت‌های غیرعادی بستگی دارد با تخیلات مکرر، تحریکات جنسی شدید، رفتارهای مرتبط با فعالیت‌های جنسی با کودکان و… همراه است. مبتلایان به این بیماری افراد خطرناکی هستند که درصورت بروز رفتار غیر اخلاقی باید به‌صورت قانونی مورد برخورد قرار گیرند و همچنین به درمان آن‌ها نیز توجه ویژه‌ای شود. چراکه مجازات بدون درمان هیچ مشکلی از این بیماران را حل نمی‌کند.

در این مطلب درخصوص نحوه درمان این بیماران با کمک تکنیک‌های روانکاوی و شناختی درمانی صحبت کردیم و به اهمیت حمایت خانواده فرد بیمار در انجام موفقت‌آمیز مراحل درمان اشاره کردیم. نکته بسیار مهم در این زمینه علاوه‌بر درمان این بیماران آگاهی خانواده‌ها محسوب می‌شود. والدین دانا با تربیت جنسی کودکان در زمان مناسب می‌توانند کودکان خود را از تمام خطراتی که ممکن است توسط بیماران پدوفیلی به آن‌ها وارد شود، آگاه و ایمن نمایند. بنابراین با آموزش به‌موقع مسائل جنسی، ایجاد امنیت روانی و اعتماد برای کودکان خود آن‌ها را از تمام خطرات احتمالی محفوظ نگهدارید.