ما امروز در دنیایی زندگی می‌کنیم که سلامتی با لاغری و تناسب‌اندام، برابر است. همه ما سعی می‌کنیم لاغر شویم یا اگر لاغر هستیم، لاغر بمانیم. ممکن است انواع رژیم‌های لاغری را امتحان کنیم. بعضی‌هایمان موفق می‌شویم اما بعضی دیگر از این مسابقه طاقت‌فرسا بازمی‌مانیم و گاهی در دور باطلی می‌افتیم که بیرون آمدن از آن کاری بسیار دشوار است. ممکن است عادت‌های غذایی عجیبی پیدا کنیم. گاهی این عادات، آسیب‌زا می شوند. شاید افکاری به ذهنمان هجوم آورد. افکاری که مثل خوره به جانمان می‌افتند و آرام نمی‌شوند تا کاری برایشان انجام دهیم. کاری که به نظر خودمان هم عجیب می‌آید و خجالت‌زده‌مان می‌کند. می‌خواهیم متوقفش کنیم اما نمی‌توانیم. به نظرمان کنترلش غیرممکن است. درست در همین‌جا است که اختلال‌های خوردن کمین کرده‌اند –مجموعه‌ای از رفتار مربوط به خوردن که شاید خیلی از ما آن را انجام می‌دهیم اما ناگهان آن‌قدر شدید می‌شوند که خودمان و اطرافیانمان را اذیت میکنند و حتی ممکن است بعد از مدتی تهدیدکننده‌ی سلامتی و جانمان به‌حساب آیند.در ادامه دو اختلال از این اختلالات( آنروکسیا و بولیمیا ) را بررسی می کنیم که شیوع نسبتا زیادی در جامعه دارند.
بی اشتهایی عصبی (آنروکسیا نروزا)
اصلی ترین نشانه این اختلال، گرسنگی کشیدن است. فرد به خود گرسنگی می دهد و از خوردن غذای مناسب اجتناب می کند. این کار منجر به کاهش وزن بسیار شدید می شود به طوری که فرد وزنی کم تر از حد اقل وزن مناسب برای سن و جنس خود دارا است.
فرد مبتلا به بی اشتهایی عصبی به شدت از چاق شدن و افزایش وزن می ترسد. به همین دلیل به طور مداوم رفتار هایی انجام می دهد که از افزایش وزن جلو گیری می کنند. این رفتارها -که معمولا غیر عادی هستند- در خفا انجام می گیرند. آن ها معمولا از خوردن در جمع خانواده یا محیط های عمومی اجتناب می کنند.
غذا و غذا خوردن دغدغه اصلی این افراد است. هر چیزی که به خوردن یا نخوردن مربوط باشد فکر آن ها را به شدت مشغول می کند درنتیجه در مقابل آن رفتار های کنترلی پیش می گیرند. ممکن است وقت زیادی را در روز صرف جمع آوری دستور پخت غذا ها، بررسی کالری موجود درهر ماده غذایی یا درست کردن انواع غذا برای دیگران کنند (خودشان هرگز چیزی از آن نمی خورند).
این افراد تصویر اشتباهی از بدن خود دارند. آن ها بدنشان را بسیار چاق تر از اندازه واقعی اش تصور می کنند و از آن جا که اعتماد به نفسشان بسیار به وزنشان وابسته است، تنها با لاغر شدن و کاهش وزن هرچه بیشتر احساس ارزشمندی می کنند و حالشان بهتر می شود.
بی اشتهایی عصبی در افراد به دو صورت ظاهر می شود:
نوع محدود کننده ۲- نوع پرخوری – تصفیه
نوع محدود کننده
تقریبا نیمی از افرادی که به آنروکسیا مبتلا هستند، رفتار های محدود کننده دارند. این افراد سعی می کنند با گرفتن رژیم های بسیار سخت، روزه گرفتن و ورزش کردن های بسیار شدید، وزن خود را کاهش دهند. معمولا رژیم غذایی آن ها با حذف شدن خوراکی های کمی شیرین و چاق کننده شروع می شود و بعد به مرور، مصرف غذا های دیگر را نیز از رژیم خود حذف می کنند. آن ها به این برنامه غذایی بسیار پایبند هستند وهرگز حاضر به تغییر آن نمی شوند.
نوع پرخوری – تصفیه
افراد مبتلا به این نوع از آنروکسیا دائما رفتار های تصفیه ای انجام می دهند. در رفتار تصفیه ای فرد بعد از خوردن هر میزان غذا سعی می کند با مصرف دارو های مسهل (ملیّن)، ادرار آور و یا استفراغ کردن، تمام آن غذا را از بدنش خارج کند تا از جذب و در نتیجه چاق شدن جلو گیری کند.
توجه داشته باشید که فرد مبتلا می تواند قبل از رفتار های تصفیه ای پرخوری کرده یا نکرده باشد. در بعضی مواقع تنها با خوردن قطعه کوچکی از غذا رفتار های تصفیه ای انجام می دهند تا همان مقدار ناچیز را از بدن خارج کنند.
آداب خاص خوردن
زمانی که آنروکسیا پیشرفت می کند، فرد بر روی غذا خوردن خود دقیق و دقیق تر می شود. تا جایی که ممکن است عادت های غذایی خاصی پیدا کند.
او ممکن است فقط غذاها و خوراکی های خاصی را بخورد. یا غذای خود را به ترتیب خاص یا لقمه هایی با اندازه ی مشخص بچیند (تنها بعد از این مراسم حاضر به غذا خوردن می شود).
گاهی اوقات فرد برای خود، جدول های زمانی مخصوص خوردن تنظیم می کنند که برای دیگران عجیب به نظر می رسد. کالری ها نیز برای آن ها بسیار مهم است و ذهنشان را به شدت درگیر می کند. در اینترنت یا کتاب ها، کالری هر چیزی را بررسی می کنند. ممکن است حتی کالری ادویه جات (در حد ۰.۱) را پیدا کرده، مقدارش را در رژیم غذایی خود درنظر بگیرند.
بیش فعالی
بیش فعالی نشانه اصلی برای آنروکسیا نیست اما بسیاری از افرادی که مبتلا به آنروکسیا هستند علایمی از بیش فعالی نشان می دهند و دائما بی قرارند. هنگامی که افراد از بیرون به این فرد نگاه میکنند تصور می کنند فعالیت بیش از حد یا نا آرامیشان، نوعی راه حل برای کاهش وزن است. انگار که فرد تلاش می کند تا با تحرک هر چه بیشتر وزن خود را کاهش دهد؛ اما این بیشفعالی از درون ناشی می شود و احتمالا نتیجه گرسنگی کشیدن است.
گرسنگی در طولانی مدت باعث پایین آمدن دمای بدن می شود. ظاهرا بدن تلاش می کند با فعالیت زیاد، دمای خود را افزایش دهد و در حد مطلوب نگه دارد.
ادامه دارد..
✅(جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد این محصول اموزشی روی ایکون ذیل کلیک کنید)
[button style=”btn-danger” url=”https://ravancall.com/product/%d9%be%da%a9%db%8c%d9%80%d8%ac-%d8%a2%d9%85%d9%88%d8%b2%d8%b4-%d8%b4%d8%ae%d8%b5%db%8c%d9%80%d8%aa-%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%d9%80%db%8c/” target=”_blank” size=”btn-lg” block=”btn-block”]مشاهده محصول آموزشی[/button]
