چگونه با کودکان صحبت کنیم؟ چطور بدون دعوا با کودکم به اهدافم برسم؟

این مقاله قسمت دوم از مقاله روشهای صحیح تربیت فرزندان است که شمابرای اطلاعات بیشتر می­توانید بخش اول مقاله در اینجا بخوانید.فصل سوم راه­های دیگر به‌جز تنبیه

گاهی آن‌قدر از رفتار کودکان خسته می­شویم که تنها راه را در تنبیه آن­ها می­بینیم. ابتدا با زبان‌های متفاوت و صبوری تلاش می­کنیم تا به آن‌ها اشتباهاتشان را تذکر دهیم اما کودکان هم به‌نوبه خود فراموش‌کارند و نگرانی‌های والدین را درک نمی­کنند. در این فصل می­خواهیم راه‌های بهتر و با ثمر تری از تنبیه را ارائه دهیم.

اصلاً چرا تنبیه می­کنیم؟

تاکنون از خودتان پرسیده­اید که چرا بچه­ها را تنبیه می­کنیم؟ مثلاً از مشاهده تلویزیون، خوردن شام، رفتن به تفریح، خرید وسیله‌هایی که دوست دارند منع می­کنیم؟

جواب­هایی که بعضی از والدین دادند از این قبیل بوده:

چون فرزندانم مرا نادیده می­گیرند.چون تنها چیزی هست که بچه­ام میفهمه.چون قدرتم را از دست می­دهم.وقتی بچه­‌ها را تنبیه می­کنیم، آن‌ها با خود چه فکر می­کنند؟

از چند کودک در مورداحساسشان وقتی‌که والدین آن­ها را تنبیه می­کنند سؤال شد. پاسخ آن­ها در زبر نوشته‌شده است:

از مادرم متنفر می­شوم.من با خودم خیال می­کنم که یک روز بیمار می­شوم و آن‌ها به خاطر کاری که با من کرده­اند متاسف­خواهندشد.آن‌ها خیلی بدجنس هستند، نشانشان خواهم داد که بازهم این کار را خواهم­کرد ولی این بار آن‌ها مرا نخواهند گرفت.اصلاً چرا تنبیه نکنیم؟

چون تنبیه کردن نتیجه عکس دارد؛ وقتی کودکان را تنبیه می­کنیم آن­ها برداشت می­کنند که تاوان اشتباهشان را پرداخته­اند و حالا نباید احساس گناه و پشیمانی کنند. برای همین اصلاً حس بدی ندارند که دوباره آن اشتباه را انجام دهند. منظورمان این نیست که باید احساس گناه را به کودکان انتقال دهیم تا پی به اشتباهاتشان ببرند. منظور این است که باید بدانند؟

همچنین با تنبیه کودکان، والدین راه درست حل مسئله و روبرویی با عواقب طبیعی را از کودک می­گیرند؛ درحالی‌که بهترین راه آموزش اشتباهات به کودکان، روبرویی با عواقب طبیعی است. درواقع وقتی طبیعت کودکان را مجازات می­کند آن‌ها به والدین بدبین و بد حس نیز نخواهند شد.

به‌جای تنبیه چه­ کار کنیم؟

۱- راهی را پیشنهاد کنید که فرد رفتار بهتری داشته باشد

۲- نشان دادن ناراحتی شدیدمان

۳- بیان انتظاراتمان

۴- نشان دادن راهی به کودک برای جبران اشتباه

۵- دادن امکان انتخاب

۶- اقدام کردن

خیلی اوقات راه‌حل‌های فوق را اجرا می­کنیم اما بچه­ها روی اشتباهاتشان خیلی مصمم‌ترند! وقتی این اتفاق می­افتد خیلی بهتر است که با خود بچه‌ها صحبت کنیم. صحبت کردن در مورد مشکلات را می­توان با کودکان از ۳ سال و نیمگی شروع کرد.

گام اول: در مورد احساسات و نیازهای کودک صحبت کنید.

گام دوم: در مورد احساسات و نیازهای خود صحبت کنید.

گام سوم: فکرهای هردوتان را روی‌هم بگذارید تا راه‌حل مناسبی بیابید.

گام چهارم: تمام راه‌ها را بنویسید و همه را بررسی کنید.

گام پنجم: نتیجه­ گیری.

بعضی کودکان از مکالمه‌های رودررو مثل بال لذت نمی­برند و بهتر است برای آن‌ها از نامه مکتوب استفاده کنیم. در ادامه مثالی از آن ارائه‌شده.

جانی عزیز؛

من با نظر تو در حل مشکل… موافقم.

تو شاید احساس کنی که… .

من هم احساس می­کنم که… .

در صورت یافتن راه‌حل مناسب من را هم در جریان بگذار.

متشکر، مادرت.

✅(جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد این محصول اموزشی روی ایکون ذیل کلیک کنید)
[button style=”btn-danger” url=”https://ravancall.com/product/%d9%be%da%a9%db%8c%d9%80%d8%ac-%d8%b1%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%b4%d9%86%d9%80%d8%a7%d8%b3%db%8c-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9-%d9%88-%d8%ae%d8%a7%d9%86%d9%88%d8%a7%d8%af%d9%87/” target=”_blank” size=”btn-lg” block=”btn-block”]مشاهده محصول آموزشی[/button]